0 Comments
In het novembernummer van het magazine van de Senioren Vereniging Loon op Zand is een artikel opgenomen over het Pauwelspad. Het magazine 'Onder ONS' is mooi verzorgd en voornamelijk cultureel gericht. In twee dagtochten hebben een aantal trouwe wandelaars van deze vereniging het Pauwelspad onlangs met veel enthousiasme verkend. 
Een verantwoordelijke hondenbezitter.
Al een aantal keren is hier het probleem ter sprake gebracht van hondenbezitters die hun viervoeter tijdens een wandeling door de Nieuwe Warande onaangelijnd laten lopen. Veel wandelaars of fietsers hebben geen last van honden, maar sommige mensen vinden het niet prettig. Zij vinden het niet leuk als een hond tegen ze opspringt of luid blaffend achter ze aanrent. Ook paarden kunnen schrikken van honden. Een vaak gehoord argument van bezitters die hun honden los laten lopen is: ‘dat doet mijn hond niet, mijn hond luistert heel goed’. Alle honden hebben een jachtinstinct. Bijna alle dieren in het buitengebied en de bossen zijn bang voor honden, ook als ze niets doen. Reeën, konijnen, hazen, dassen en andere dieren voelen zich bedreigd en schieten in de stress. Als weidevogels vluchten voor honden, zijn de eieren of jonge kuikens een gemakkelijke prooi voor roofdieren. Wat de Nieuwe Warande betreft gaan wij nog een stap verder. De paden die direct grenzen aan de weilanden van de biologische melkveehouderij De Dobbelhoeve zijn verboden gebied voor honden, ook aangelijnd. De uitwerpselen van honden kunnen namelijk de parasiet neaspora caninum bevatten. Als koeien dat via het gras binnen krijgen kan het zijn dat ze een kalf verwerpen. Een besmette koe kan niet genezen van deze parasiet en zal uiteindelijk afgemaakt moeten worden. Helaas zijn de afgelopen jaren een aantal koeien van De Dobbelhoeve besmet geraakt met deze parasiet en hebben ze dat trieste lot moeten ondergaan. Op het onderstaande kaartje is te zien dat op de wandelroute tussen de knooppunten 70 en 72 honden niet welkom zijn. Doe je mee? Het Pauwelspad komt hier langs. Dan wordt de route nóg mooier en biodiverser! Wil je meehelpen met het planten van kleine bomen en struiken, waardoor boomkikkers beter de weg kunnen vinden van het ene naar het andere natuurgebied? Dat kan op 21 of 22 november a.s. De tijd wordt bepaald afhankelijk van de voorkeur van de belangstellenden. Het gaat om aanplant in de nieuwe ecologische verbindingszone tussen natuurgebied De Brand en natuurgebied Huis ter Heide. Het gebied ligt ten noorden van de Houtsestraat in Tilburg, vlakbij het Noorderbos. Hier zijn afgelopen voorjaar nieuwe poelen gegraven en is kruidenvegetatie ingezaaid. Nu worden door adviesbureau Natuurbalans uit Nijmegen voor gemeente Tilburg bomen en struiken geplant, zoals sleedoorn, vlier, lijsterbes e.d. Dat is veel handwerk en daar kan men hulp bij gebruiken. Heb je zin om mee te helpen? Meld je dan aan via stichtingnieuwewarande@gmail.com. Wij verzamelen de aanmeldingen en geven deze door aan de organisator. Bram van Diemen: "Het Pauwelspad was schitterend vandaag. Prima licht om te filmen. Alleen heb ik wel een nieuwe telefoon nodig. Batterij was na 20km bijna leeg."
Er was voor zondag 6 november slecht weer voorspeld. Er waren toch 6 enthousiaste deelnemers. We zijn om 9.30 uur gestart bij het Beginpunt in Berkel-Enschot. Met 1 ½ uur lopen waren we bij Het Witte Kasteel waar we koffie gedronken hebben.De deelnemers waren heel enthousiast over dit eerste stuk vooral omdat het over zoveel kleine paadjes door het weiland gaat. Daarna de duinen in; altijd een prachtige ervaring, zeker als je er nog nooit geweest bent. Het uitkijkpunt bij Bosch en Duin leent zich ervoor hier de lunch pauze te houden. Vervolgens de Brand in lekker nat en nu begon ook de regen. We hebben behoorlijk door moeten stappen om op tijd bij Assiesie te zijn. Ze gaan daar om 16.00 uur dicht, we waren om 15.30 binnen. Gelukkig nog even een kopje warme chocomel! Daarna het laatste loodje, meer verhard en minder spectaculair, maar ja, we waren er toch al bijna. Om 17.30 uur waren we terug in Berkel Enschot.
Net voor donker. Al met al een prima sportieve tocht, zeker met het weer en de race tegen de klok om voor donker terug te zijn. De deelnemers waren allen zeer tevreden. De tocht is merendeels goed bewegwijzerd, alleen in Berkel Enschot kwamen we er niet uit. Extra waardering voor het natte gebied van de Brand.
Met dank aan Eric van Haag voor het verslag hieronder en de prachtige foto's (met zonsopkomst) die hij op zaterdag 22 oktober maakte, toen hij de hele wandelroute van het Pauwelspad in één dag liep (tegen de klok in). Als je zijn verslag, samen met praktische routebeschrijving in Komoot wilt lezen, kun je die hier vinden: https://www.komoot.nl/tour/959567075?ref=itd "Vandaag het Pauwelspad gelopen! Het was een hele mooie gevarieerde route; mijn complimenten."
Ik start vandaag bij Landgoed Bos en Duin, daar is een ruime parkeerplaats en het ligt vlak bij de route. Ik heb zowel gpx als de knooppunten tot mijn beschikking, het gpx bestand had een paar eigenaardigheden dus bij twijfel kan ik dan hopelijk nog wat wijs worden uit de knooppunten. Vanaf de parkeerplaats ga ik door een nog donker stukje bos richting de route. Zand, heel veel zand, daar gaan we weer! Met een heerlijke opkomende zon in mijn rug loop ik over de zanderige vlakte langs het heideveld. Talloze voetstappen staan hier voor mij in het zand, maar wat is het nog heerlijk rustig! Ik neem even rustig de tijd om de opkomende zon boven het heideveld te bewonderen. Ik loop het bos in, mijn ogen moet even wennen aan het donker hier, maar al snel is de kleurenpracht van de herfst te zien, gekleurde bladeren en prachtige paddestoelen waarbij de door de bomen vallende zon de mooiste plekjes aanwijst. Net voor het speelbos Land van Kleef begroeten enkele paarden vanuit hun groene weiden me, ik loop door het speelbos in. Veel tijd om te spelen gun ik me niet want ik heb nog zo’n 30 km voor de boeg! Mooie smalle bospaden en dat ik de eerste ben vandaag merk ik aan het spinrag wat af en toe door mijn gezicht aait. Ik kom de bebouwde kom van Loon op Zand in en het moet gezegd; hier zou ik prima kunnen wonen 😉 Na een kleine wandeling door de straten van Loon op Zand wijst een pijl me via een indrukwekkende beukenlaan richting het witte Kasteel. Net voor de poort van het kasteel vervolg ik linksaf mijn route en loop ik via een andere beukenlaan het park voor het kasteel door een mooie poort weer uit. Op deze plek had de gpx iets raars bedacht maar ter plaatse is het allemaal snel duidelijk. Ook hier is de horizon inmiddels vervuild met afschuwelijke windmolens, maar het zal er wel bij horen helaas. Ik loop Loon op Zand weer uit, door de velden gaat het richting bos. Aan de rechterkant een mooi bloemenveld waar honden niet mogen komen, helaas zijn er geen bloemen meer nu maar dankzij het bord heb ik dit veld niet gemist! Na een mooi berm met bloemen, nu wel, steek ik via een metalen bruggetje de sloot over om mijn route te vervolgen door een weiland. Daarna een klein stukje door de brede berm langs een drukke weg die ik al snel oversteek en achter me laat. Aan de horizon de skyline van Tilburg met enkele hoge torens voor me. De route gaat via velden waar de mais pas geleden is geoogst tot velden met kerstbomen die klaar zijn voor een versiering met ballen binnenkort. Een mooi nieuw bruggetje brengt me aan de overkant van een droge greppel. Na een 2e, ietwat ouder, bruggetje, nog steeds door de velden wordt het pad wat robuuster, hier goed uitkijken voor hobbels en bobbels maar het is er prachtig! Langs de biologische tuinderij de Wenteling hobbel ik door. Terwijl nieuwsgierige koeien me goed in de gaten houden, wordt het langzaamaan wat bewolkter, geen regen nu hoor! Net voor de nieuwbouwwijk de Kraan, zijn de pijlen van de route het niet helemaal met elkaar eens, gelukkig brengt de gpx me verder op de route en zijn er daarna ook weer pijlen. Net over het spoor bij Berkel Enschot zullen de knooppunten wandelaars die bordjes zoeken ook weer even het spoor bijster zijn, maar gelukkig heb ik er met mijn gpx geen last van. Op zich begrijpelijk dat het hier even wat lastig is met de bewegwijzering want deze wijk is hartstikke nieuw en stratenmakers hebben niet zoveel met bordjes als ze hun klinkers kwijt moeten. Via gpx vind ik prima mijn weg maar pijlbordjes staan hier niet tot net voor de nieuwe rotonde de pijlen weer terug zijn, langs een hoge beukenhaag gaat de route weer verder, rondom het oude klooster. Via een mooie beukenlaan kom ik bij de Leemputten. Links en rechts van het pad staan indrukwekkende beuken. Bij een bankje met zicht op het water maak ik mijn eerste, en waarschijnlijk enige, stop. De zon komt af en toe door de wolken en een grote gans drijft trots zijn rondjes op het vlakke water. Voorzichtig breekt de zon weer door de wolken wat een magisch effect op het bonte gekleurde bladerdek heeft. Langs de randen van uitgestrekte boomkwekerijen gaat het verder, in keurige rechte rijen laten frisse jonge bomen hun kleurige bladeren zien. Ik bedenk me dat de herfst een heel geschikte periode is voor deze wandeling. Vanwege wegwerkzaamheden, maak ik op landpark Assisie even een kleine omweg. Vanaf Biezenmortel via velden en boomkwekerijen verder, een bord doodlopende weg midden in een veld ziet er toch wat vreemd uit en ik ga er maar vanuit dat iemand een grap wilde uithalen hier. Na de Zandleij te zijn overgestoken ga ik linksaf om de loop van deze kleine stroom te volgen. Het is een mooi rustig stukje van deze tot nu toe sowieso prachtige wandeling. Vanaf knooppunt 77 is de oever iets vlakker en dat was prettig na een tijdje scheef lopen 😂 Net voor de Gommelsestraat een fijn overstaphekje, even omhoog met de beentjes na 27 km 💪 ik steek de Zandleij weer over om de oever aan de andere kant verder te volgen. Deze oever is modderig en glad, en het moet een grappige vertoning zijn om mij hier te zien modderen, maar gelukkig ziet niemand het. Ik loop de Loonse en Drunense duinen weer in en dat zie je meteen aan de kleur zand, die veranderd van zwart weer naar geel. Het is ook niet meer modderig, over een tapijt van geel zand en grote dennennaalden loop ik verder. Het is nog maar een klein stukje naar de auto, de wandeling is korter dan verwacht want de 34 km die aangegeven staat op de website haal ik niet. Soms geeft mijn Komoot iets minder aan dan mijn medewandelaars hebben, maar nooit zoveel. Ik heb ook niet een stukje gemist en keurig de gpx aangehouden, geen idee hoe het komt. Het mag de pret niet drukken, het was een geweldig mooie wandeling op een heerlijke herfstdag, dit is er een om in een ander seizoen nog eens over te doen!
|
RSS-feed